Stel je eens even voor?

Ik ben Robbe, 15 jaar jong.
Ik speel 5 jaar tafeltennis waarvan dit mijn 1ste maanden zijn bij Omni Vrembo. Hiervoor speelde ik bij Borsbeek.

Heb je vroeger nog andere sporten gedaan?

Ik heb 1 jaar korfbal gespeeld. Ik heb ook nog gevoetbald

Hoe ben je bij het tafeltennis terechtgekomen?

Via school ben ik in contact gekomen met deze sport. Tijdens de vakantie kon je dan in Borsbeek eens komen trainen en voeling krijgen met deze sport. Dat gevoel zat meteen goed maar ook bij enkele vrienden van school. De logische stap was dus gezet en zijn we samen deze sport gaan beoefenen. Jammer genoeg zijn mijn vrienden al afgehaakt.

Wanneer ben je (ongeveer) begonnen met tafeltennis?

Toen ik een jaar of 10 was. Ik ben daar heel snel met competitie begonnen, eigenlijk meteen na aansluiting

Je hebt nog bij Borsbeek gespeeld. Hoe verloopt de integratie in de ploeg en in de club?

Goed eigenlijk, Tybo is een prater zowel op training als op tornooien. Dat helpt om elkaar beter te leren kennen. Het is net op die tornooien dat ik al eens tegen Jarne en/of Tybo moest spelen. Ook naast de tafel was er contact. Via hen hoorde ik dan de goede dingen van de trainingen en trainers. Wat me ook opviel is dat Dominiek ook altijd aanwezig was op die tornooien en dat die hen vaak ook nog wat tips gaf. Dit is iets dat ik niet kende bij Borsbeek. Met Michiel heb ik nog maar 1 keer samen gespeeld, dus die moet ik nog wat leren kennen

Zijn er zo nog verschillen, bijvoorbeeld op training, die je al opgevallen zijn?

Hier wordt vooral gekeken naar wat je individueel beter kan. Er zijn gezamenlijke oefeningen maar dan wordt de focus ook individueel gelegd. Als er iets niet goed is gelukt in het weekend, durf ik dat ook aan te geven en dan wordt er daar aan gewerkt.

Je bent linkshandig, speel je liever tegen een linkshandige of een rechtshandige tegenstander?

Ik speel liever tegen een rechtshandige speler omdat dit gemakkelijker aanvoelt. Psychologisch heeft dit soms ook een voordeel omdat ik vaak hoor: “Oh nee, tegen een linkshandige speel ik niet graag!” Op training is het wel lastiger om tegen een rechtshandiger te spelen. Indien het eens niet lukt met een oefening kan enkel een andere linkshandige tonen hoe het moet.

Je bent nu E4, hoe is het tot nu toe verlopen met je klassementswijziging?

Ik heb lang in lagere reeksen gespeeld, waardoor ik nooit tegen geklasseerde heb gespeeld tot vorig jaar. Ik ben in dat jaar meteen van NG naar E4 gegaan. Ik merk nu wel in tornooien dat dit wel een grote stap is en dat maakt het wel allemaal wat moeilijker om resultaten te behalen. Ondanks dat die voorlopig wat tegenvallen vind ik het wel tof om op dit niveau te mogen spelen. Weet je, als ik de voorbije jaren niet ver geraakte was dit vaak een teleurstelling en dit omdat ik het gewend was om minimaal voorbij de poules te geraken. In een geklasseerden reeks is dat minder erg want dit is een nieuw en totaal ander niveau voor mij.
In de competitie varieert het van de tegenstanders. Bijvoorbeeld bij Heikant zitten er wel wat kleppers. Daar vond ik van mezelf dat het niet goed was en heb me wat mentaal laten doen door de omstandigheden. Ook dit is het voordeel door hoger te spelen dat je nieuwe clubs en zalen leert kennen. Dit wordt besproken met de trainer en deelt hij zijn ervaring met je mee.

Hoe ga je met die nederlagen om?

Als ik redelijk wat voorgestaan heb en ik kan die voorsprong niet behouden, dan ben ik wel boos, vooral op mezelf dan. Wanneer de tegenstander beter is kan ik dat wel een plaats geven.

Heb je nog doelstellingen of verwachtingen? (zowel persoonlijk als ook met Omni Vrembo)?

Als ik moet kiezen tussen de 3de plaats in onze reeks, die promotie heeft naar Ere, of de 4de plaats en dan in 1ste te blijven, geef ik toch de voorkeur aan de promotie. Dit is sowieso niet de gemakkelijkste weg maar daar wat winnen zal meer voldoening geven.
Op persoonlijk vlak hoop ik wel om nog dit seizoen eens te winnen tegen 1 van die 2 D’s van Heikant. Geen eenvoudige opdracht. Ook tegen Sogi zou het leuk zijn om eindelijk iets te pakken. Ook een heel toffe en goede speler maar het is me nog niet gelukt om tegen hem te winnen.De verwachting is dan ook om een klassement te stijgen na dit seizoen.

Veel succes hiermee Robbe, bedankt voor dit interview

Het namiddaguur (15u) zorgde ook deze keer voor heel wat jeugdige deelnemers:
Max, Kasper, Eva, Lobke en Sara, allen -12 jaar, namen baan 7 in beslag.
Kenny, Kristof, Cindy, Dominiek en Matthew deden een gooi naar de titel op baan 6.
Isabel, Dominique, Björn, Steve en Peter speelden mee voor het plezier.

Op baan 7 werden de hekjes geplaatst, zodat de goten niet meer bereikbaar waren en de bowlingballen na 4 à 8 keer over een weer toch de kegels raakten.
Max haalde in het eerste spel 93 punten met 2 spares, op de voet gevolgd door Eva met 89 punten met 2 strikes.
De rollen werden omgekeerd in spel 2 waar Eva een mooie 95 op het bord zette.
Max eindigde het 2e spel laatste met 74. Kasper,Sara en Lobke behaalden respectievelijk 88, 82 en 76.
In het laatste spel leek de eindoverwinning Eva niet meer te kunnen ontlopen tot Max vanaf het 5e spel zijn duivels ontbond en eindigde met 112.
Maar ook Kasper en Lobke overschreden de 100. Kortom de eindoverwinning op baan 7 was voor Max met 279. Kasper had Eva nog ingehaald en zette 266 neer. Eva moest tevreden zijn met een derde plaats (260 punten). Lobke en Sara sloten het rijtje af met 254 en 243. Mooie scores!

Testosteron en competitiedrang vierden weer hoogtij op baan 6, want Dominiek, Kenny en Kristof waren niet van plan elkaar een duimbreed toe te geven.
Om even de puntjes op de i te zetten, gooide Dominiek in zijn 1e spel maar even 152 bij elkaar. Tot grote frustratie van zijn ‘concurrenten’, kwam niemand nog maar enigszins in de buurt. Meer dan 40 punten achterstand was bij voorbaat een hopeloze zaak.
Dat ook Dominiek het 2e spel op zijn naam schreef, maakte de zaak alleen maar erger. Cindy moest met scores rond de 100 zeker niet onderdoen voor haar eega.
Matthew kwam nog wat te kort om op baan 6 enige rol van betekenis te spelen.
Kenny wist toch nog de eer te redden door het 3e spel te winnen van Dominiek (129 vs. 120), maar de winnaar was reeds lang gekend.
Dominiek eindigde souverein eerst met 383, Kenny werd 2e met 344. Kristof kon Cindy nipt afhouden (304 vs. 298) en Matthew zal eerst nog op cursus moeten bij zijn peter (Kenny): 234 punten.

2 geblesseerde op baan 5: Steve sukkelde reeds geruime tijd met zijn linkerschouder en ik had al enkele weken last van de rechterelleboog. 2 lichaamsdelen, die voor ons ontonbeerlijk zijn om een deftig niveau achter de tafel neer te zetten.
Alzo werd na enkele worpen beslist om het eens met de andere hand/arm te proberen.
In het eerste spel liet Peter, tot ieders verbazing, de concurrentie ver achter zich. Maar het hoge niveau werd niet aangehouden (68) en Dominique stak hem vlotjes voorbij (93). Ook Steve (79) en Isabel (76) wisten Peter nog te passeren.
Mijn linkse bleek toch niet het onverhoopte succes en ik mocht al direct de laagste score van heel de avond incasseren (58).
Dominique zette haar goeie vorm verder en schreef ook het 2e spel op haar naam (122). Steve bleek ook met zijn rechtse in grote doen en wierp een mooie 108.
Dat de leercurve van Steve exponentieel is, werd in het 3e spel duidelijk.
In het laatste spel werd 1 kegeltje te weinig omgegooid om Dominieks topscore te bedreigen. Maar 146 met de slechte arm lijkt me toch een mooie prestatie. In totaal behaalde hij 333 in 30 worpen.
Dominique had al haar pijlen verschoten en eindigde laatst in het 3e spel, maar had weliswaar voldoende marge om de 2e plaats te bemachtigen (285).
Isabel scoorde 285. Peter wist de laatste plaats nipt te vermijden met 219. En de allerslechtste van de avond was ik met 217. Misschien ook eens met hekjes proberen?

Kortom, het podium was:
1. Dominiek: 383 punten
2. Kenny: 344 punten
3. Steve: 333 punten

Tijd voor het culinair gedeelte in Xuri wok ernaast.
Peter en Eva verlieten ons vanwege schaatslessen.
Yves, Marleen, Freddy, Maria, Wendy en Nele schoven mee aan tafel.

De all-in wokformule, waarbij ieders kon nemen wat hij wou, was een succes.
De magen werden weer te veel gevuld (in mijn geval toch) en na een kleine 3 uur schransen was het tijd om op te krassen.

De dag was weer meer dan geslaagd en de afwezigen hadden, zoals gewoonlijk, ongelijk.

Dat het de club weer heel wat centjes heeft gekost om de kosten te drukken, nemen we er graag bij.

Wat mij betreft, is dit zeker voor herhaling vatbaar.

Björn

Adriaan kreeg in lagere open Tom (Erpe-Mere) voorgeschoteld. Ook E6, maar dat de klasseringscommissie over het water andere normen hanteert dan in het Antwerpse mocht onze 12-jarige E6 direct ondervinden.
Tom bleek iets meer balvastheid te hebben. Ondanks knappe setwinst moest Adriaan de duimen leggen met 3-1.
Ook in de E-reeks werd het net niet. Een 3-0 overwinning en 2 verloren belles tegen hoger geklasseerden waren onvoldoende om door te stoten naar de volgende ronde.

Leander won in de 1e ronde van de lagere open vrij vlot van jeugdspeler Sybren (F en ook van Erpe-Mere), maar moest in de volgende ronde de meerdere erkennen in Luc (D6, Pipoka), de winnaar van de lagere open reeks het toernooi ervoor.

Gunter won in zijn 1e ronde tegen Dries (F, Ekerse). Wat Dries allemaal uit zijn hoed toverde mocht best gezien worden naargelang zijn klassement.
Toch wist Gunter het hoofd koelte houden en de meeste van de mooie punten te maken.
Een mooie match om te zien, waarbij nog maar eens bewezen is dat niet het niveau de match mooi maakt, maar wel de spelstijlen.
Maar dat een mooie spelstijl niet de garantie biedt op succes, werd in de E-reeks duidelijk.
Met 1 overwinning en ook verlies tegen Tom van Erpe-Mere moest Gunter het schouwspel verlaten.

Kristof, die duidelijk wat ELO-punten goed te maken had na zijn mindere vertoningen in interclubverband (0/9 in de B-ploeg), speelde de pannen van het dak in de lagere open reeks.
Zonder ook maar een D-speler tegen te komen (die waren eruit geknikkerd door de E-spelers) baande hij zijn weg tot de finale (NG, E4, E4 en E0).
Daar werd hij opgewacht door Matthias (D6, Pipoka).
Deze Matthias doet het niet onaardig (kort bij een D0 klassement), heeft dit seizoen ook de lagere reeks al eens op zijn naam geschreven en Kristof op een vorige toernooi geklopt met 3-0.
Maar dat dit extra motivatie geeft bij Kristof zal hij geweten hebben.
Topspinnen werden koudweg weggeblokt of afgeslagen.
En ook verdedigen was geen optie, want Kristof lijkt de kunst van het topspinnen wat onder de knie te krijgen.
Met droogweg 3-0 werd Kristof de laureaat in onze 7e editie van de lagere open. Een waardebon van 15€, te besteden bij diverse tafeltennisshops, werd zijn deel.
Alle pijlen verschoten voor de D-reeks? Nee, ook hier bewees hij zijn mannetje te staan.

Een D0 werd ‘gepakt’ met 3-0 en zag zijn kansen verkeken op een volgende ronde.
De 3 andere matchen gingen verloren, waarvan 2 met 3-2. Misschien zat hier meer in …

Peter kwam om de club te steunen (wat ten zeerste geapprecieerd wordt) en besloot zijn ELO-punten nog eens een stevige duik te laten maken.
Joery (een goeie C4, Rupel) bleek in de 1e ronde van de hogere open wat te sterk (-12).
De D-reeks was met 2x D2, D4 en D6 niet onoverkomelijk, maar toernooien blijken echt zijn ding niet.
Meer dan het voorkomen van snelle punten door een stevige verdediging zat er ook dit toernooi niet in. En ondanks 4x setwinst zat er geen matchwinst in.
Kortom met -33, -27, -23 en -19 erbij maakt dit -114 ELO-punten en een duik naar 1206. Het zal moeilijk worden om dit nog te verbreken …

Björn deed, na een rondje pas vorig jaar, nog eens mee als actieve deelnemer (als helper ben ik sowieso elk jaar present).
Enerzijds om mijn kansen te beproeven als D0 en anderzijds ter morele ondersteuning van mijn zoon, Max, die eens mocht ervaren wat hij waard was als 1e jaars U12’er.
In de hogere open kreeg ik geen vat op Kristof (C6, Free Club) en verloor met 3-0.
In de D-reeks won ik mijn eerste 2 matchen zonder al te veel overschot tegen Luc (D6, Pipoka) en Rowan (D4, Rupel).
Een blonde Leffe verder verloor ik verrassend, maar niet onverdiend van Vitas (D2, Leugenberg) met 3-0.
En aangezien hij enkel van Danny (D2, VTB) had verloren met 3-0, moest ik om nog kans te maken winnen van Danny met 3-0.
Een in mijn ogen onmogelijk opdracht omdat hij nog geen set had verloren …
Gelukkige begon de blonde Leffe te werken en werd de stunt een feit.
3-0 op zijn oor en punten tellen voor de juiste rangschikking: 1) Danny, 2) ik en 3) Vitas
De 1/8e finale werd nipt gewonnen tegen Jorven (D0, Rupel), die in de 1e ronde van de hogere open nog wat rammel had gekregen van Dominiek.
De volgende 2 rondes werden relatief vlot (3-0) gewonnen tegen Timothy (D4, Pipoka) en Koen (D4, Smash Ternat), maar in de poules nog te sterk voor Peter en Kristof.
En zo stond ik onverwacht in de finale.
De andere poulehelft werd opgekuist door Danny, waarvan ik in de poule nog met 3-0 was gewonnen.
Deze keer bleek het wat moeilijker te gaan, maar mijn service bleek, tot groot ongenoegen van mijn tegenstander, weeral de redder in nood.
Met 3-2 moest hij deze keer de duimen leggen en zo werd mijn eerste toernooiwinst (en een waardebon van 12€) een feit!

Dominiek klopte in de hogere open Jorven (D0, Rupel) met 3-0. Toch niet van de minsten had ik ondervonden …
De ronde erna was met Tim (B2, Schoten) wat hoog gegrepen. Het goede nieuws was dat dit geen ELO-punten kostte.
Meedraaien in de C-reeks was ook deze keer wat hoog gegrepen.
Jeremy (C4, Stekene) ging nog met 3-0 voor de bijl, maar de volgende 4 matchen gingen telkens met 3-1 verloren tegen respectievelijk Sander (C2, Merksplas), Lynn (C6, Berlaar), Thomas (C2, Rupel) en Joery (C4, Rupel).
Toch werd het ook deze keer een verdienstelijke prestatie met een hele hoop mooie balwisselingen, winners en de nodige (kilo)meters (voor zover dit mogelijk is met de beperkte ruimte).

Max, weliswaar lid van TTC Heikant, maar toch wat Omni-Vremboband, speelde voor de 1e keer in de U12 (U17 eigenlijk, want daarvan waren er te weinig om een reeks te vullen).
De eerste match ging verloren tegen Romme (U14, Zwijndrecht), die kort bij een E6 klassement staat.
De volgende 5 matchen werden verrassend genoeg allemaal gewonnen tegen de U12-jes en zo werd hij 2e in de U17 reeks (1e van de U12).
Hij kreeg hiervoor een waardebon van 7 euro en heeft de rest van de dag nog gezaagd om ook aan de volgende toernooien te mogen deelnemen.
Maar dan moet ik ook mee …

'Actie'filmpjes kunnen jullie hier vinden.

Leander heiste zich in extremis nog naast Lennert (Heikant) om zo samen de titel van provinciaal kampioen NG in de wacht te slepen.

De C-ploeg (Matthias, Kenny & Gunter) speelde met de vingers in de neus kampioen in 8e afdeling B.
De kampioenen in het andere 8e waren te bevreesd om de confrontatie aan te gaan in, zodat ons C-ploeg zich ook kampioen van 8e afdeling mag noemen.

Matthias behaalde de individuele titel in 8e afdeling B.

In de Beker Hollogne Hogere reeks (max 25) wisten Steve & Bjorn zich nipt, als 8e ploeg van de 8 (via een beter setcoëfficiënt) te plaatsen voor de 1/4e finale.
Vader en zoon De Schutter (AFP Antwerpen) trokken deze keer aan het kortste eind.
De dubbel van hoogstaand niveau werd voor de 1e keer van hen gewonnen.
In de rest van de matchen was het klassementsverschil te groot om voor verrassingen te zorgen.
Voor de 5e keer op rij! mochten we ons op neutraal terrein begeven voor de 1/2e finale.
En daar bleek Rupel B, veel te sterk in de poule (4-1) onze tegenstanders.
Deze keer wisten we hen 2 matchen te ontfutselen (Steve + dubbel), maar ze bleken sowieso te sterk.

In de Beker Hollogne lagere reeks (max 11) kon geen enkele ploeg enige aanspraak maken op een overwinning in de poules.
De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen om onze club voor de 2e keer op rij deze wisselbeker te bezorgen.
In de 1/4e finale werd Leugenberg de kansloze prooi. Pas na 9-1 in sets werd wat gas terug genomen.
Vanaf de 1/2e finale begon de motor wat meer te sputteren na met nipte winst tegen ploeggenoten uit de VTTL.
In de finale leek er de eerste 2 matchen geen vuiltje aan de lucht (0-6 in sets), maar de volgende matchen gingen verrassend genoeg naar Henricus B, waar ze in de poule nog vlot van hadden gewonnen.
Jammer, volgend jaar komt er nog een mogelijkheid (als E0 en E2).

Op 19 maart waren present te Schelle om te bowlen:
Op baan 1: Kenny, Freddy, Gunter, Matthew (petekind van Kenny) en Cindy
Op baan 2: Kristof, Max, Kasper, Isabel/Björn

Op baan 1 ging het in het 1e spel gelijk opgaand tussen Gunter en Kenny, tot Gunter het welletjes vond en 3 strikes op rij gooide in spelletjes 6, 7 en 8.
Zoveel klasse kwam Kenny niet meer te boven en hij moest met net geen 100 punten de duimen leggen tegen Gunter die 136 punten scoorde.
Freddy en Cindy haalden een gemiddelde van 8 en 7,5 per spelletje, Matthew was met 4,4/10 (per spel) net niet geslaagd. Maar met zijn 12 jaar is dit een zeer mooie score.
Kenny deed in het 2e spel een gooi naar de topscore van de avond en haalde maar even 143 punten.
Gunter kende een dipje en wist ‘maar’ 103 punten te behalen.
Freddy maakte van deze ‘lage’ score gebruikt om er zich nog tussen te nestelen met 107.
Cindy kon Matthew nipt achter zich houden (88 vs. 81 punten).
Met 166 punten en 5 strikes maakte Gunter in het laatste spel duidelijk wie er de bowlingmaster is.
Tegen zoveel klasse kon Kenny niet anders dan buigen (figuurlijk dan).
Voor de volledigheid haalde Kenny 114, Freddy 91, Cindy 75 en Matthew 79.

Op baan 2 kende Kristof geen tegenstand.
Met nog geen 100 punten (93) won hij afgetekend het 1e spel van Max (61).
Bjoisa (Isabel en Bjorn afwisselend) haalden 57 en Kasper (8 jaar), die opteerde voor de hekjes, maar desondanks een bijna helemaal afgespannen baan toch nog soms in de goot kon gooien, 49.
De scores van spel 2 en 3 ben ik vergeten op beeld vast te leggen, maar niettemin was Kristof toch veel te sterk voor ons.
Kasper kroop in de loop van spel 2 met de 2 dochters van Cindy & Kristof in het ballenbad (Sarah en Nele) en ze amuseerden zich rot. Dat belooft …
Max (10 jaar) nam dan ook maar de beurt van Kasper in en ‘vergat’ dat zij ouders elke beurt in 2 moesten delen.
Af en toe mocht Eva Leonard, ondertussen opgedaagd met papa Peter en mama Juliette, ook eens proberen i.p.v. Kasper.
Met veel balgevoel wist ze in rechte lijn toch heel wat kegels omver te gooien. Talent!
Dat het gemakkelijker lijkt dan het is, getuige de vele ballen die o.a. ik in de goot heb gegooid.

De topscore van Omni Vrembo (Steve met 162) werd verbroken door Gunter (166)!

Na zoveel sportieve arbeid of supporteren (Maria, Wendy en Yves) was het tijd om onze magen te vullen met een buffet (à volonté uiteraard).
En zoals een buffet het beaamt, was er voor elk wat wils.
Na goed, nee, te veel, gegeten en gedronken te hebben besloten de gezinnen met (kleine) kinderen huiswaarts te keren.
De anderen bleven nog genieten van de lekkere en gezellige avond.
Ondanks de niet te verwaarlozen bijdrage per persoon, moest de clubkas nog enkele honderden euro’s bijspekken om de avond te bekostigen.
Wat betreft mij was de formule met kinderen zeker geslaagd en voor herhaling vatbaar voor de komende jaren.
De afwezigen hadden, zoals gewoonlijk, weer ongelijk en we hopen dat zij volgend jaar ook mee doen.